พุทธศาสนสุภาษิต | คำแปล |
วาจํ ปมุญเจ กุสลํ นาติเวลํ | ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินแก่ควรกาล |
พทฺธาปิ ตตฺถ มุจฺจนฺติ ยตฺถ ธีรา ปภาสเร | คนมีปัญญา แม้มีปัญหา และ ถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใด ก็หลุดได้ในเรื่องนั้น |
หทยสฺส สทิสี วาจา | ว า จ า เ ช่ น เ ดี ย ว กั บ ใ จ |
น หิ มุญเจยฺย ปาปิกํ | ไม่ควรเปล่งวาจาที่ชั่วเลย |
อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ | คนพาลที่ยังไม่ถูกผูกมัด แต่พอพูดในเรื่องใด ก็ถูกผูกมัดตัวในเรื่องนั้น |
มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ | คนกล่าววาจาชั่ว ย่อมเดือดร้อน |
มนุญฺญเมว ภาเสยฺยํ | ควรกล่าวแต่วาจา ที่น่าพอใจ |
ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา | คนโกรธมีวาจาหยาบ |
สจฺจํ เว อมตา วาจา | คำสัตย์ แลเป็นวาจาที่ไม่ตาย |
อภูวาที นิรยํ อุเปติ | คนพูดไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก.. |
Tuesday, August 30, 2016
พุทธศาสนสุภาษิต..วาจา
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment