| พุทธศาสนสุภาษิต | คำแปล |
| วาจํ ปมุญเจ กุสลํ นาติเวลํ | ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินแก่ควรกาล |
| พทฺธาปิ ตตฺถ มุจฺจนฺติ ยตฺถ ธีรา ปภาสเร | คนมีปัญญา แม้มีปัญหา และ ถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใด ก็หลุดได้ในเรื่องนั้น |
| หทยสฺส สทิสี วาจา | ว า จ า เ ช่ น เ ดี ย ว กั บ ใ จ |
| น หิ มุญเจยฺย ปาปิกํ | ไม่ควรเปล่งวาจาที่ชั่วเลย |
| อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ | คนพาลที่ยังไม่ถูกผูกมัด แต่พอพูดในเรื่องใด ก็ถูกผูกมัดตัวในเรื่องนั้น |
| มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ | คนกล่าววาจาชั่ว ย่อมเดือดร้อน |
| มนุญฺญเมว ภาเสยฺยํ | ควรกล่าวแต่วาจา ที่น่าพอใจ |
| ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา | คนโกรธมีวาจาหยาบ |
| สจฺจํ เว อมตา วาจา | คำสัตย์ แลเป็นวาจาที่ไม่ตาย |
| อภูวาที นิรยํ อุเปติ | คนพูดไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก.. |
Tuesday, August 30, 2016
พุทธศาสนสุภาษิต..วาจา
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment